با سلام خدمت همراهان گرامی شیرینی سرای تمشک، در این مقاله قصد داریم به بررسی در مورد تاریخچه اولین شکلات دنیا و مخترع آن بپردازیم تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید. شکلات ماده غذایی که از دانه های درخت گرمسیری کاکائو بدست می آورند.  شکلات از خوشمزه ترین خوردنی های پر خاصیت جهان است که از صدها سال پیش در سراسر نقاط دنیا استفاده می شده و کمتر کسی که طعم بی نظیر آن را دوست نداشته باشد. اولین استفاده ثبت شده از شکلات به سال 1100 قبل از میلاد باز می‌گردد.

در این مقاله به بیان مسائل زیر میپردازیم:

-تاریخچه شکلات

– اولین شکلات دنیا

– انواع شکلات

-جمع بندی

.

.

.

تاریخچه شکلات:

تاریخچه شکلات 4000 ساله است که از آمریکای باستانی آغاز می شود و تا مکزیک هم ادامه پیدا می کند. اولین گیاهان  کاکائو در این نواحی پیدا شده اند، شکلات از درخت تئوبروما تهیه می شود. درخت کاکائو به نواحی استوایی و گرمسیری تعلق داشته و بومی نواحی آمازون است و از سالیان دور در مکزیک، آمریکای شمالی و مرکزی کشت و برداشت می شد. مدارک باستان شناسی حاکی از کشت و استفاده خوراکی از این ماده در هندوراس در حدود 1100 سال پیش از میلاد مسیح است. ساکنان این مناطق کشت کاکائو را اولین بار حدود سال 1250 قبل از میلاد و یا حتی قبل از آن آغاز کرده اند.

شکلات در آمریکای مرکزی نوعی کالای لوکس محسوب می شد و از دانه های کاکائو به عنوان پول استفاده می کردند. امروزه بیشترین مقدار کاکائو در آفریقا کشت می شود که تامین کننده تقریبا 70 درصد کاکائوی جهان می باشد. ساحل عاج با تولید 30 درصد کاکائوی دنیا بزرگ ترین تولید کننده در این قاره است.

اولین شکلات دنیا:

 اولین کسانی که از کاکائو به عنوان خوردنی استفاده می کردند، مایاها و آزتک ها بودند. آن ها دانه های کاکائو را با ادویه جات و فلفل مخلوط کرده و نوشیدنی تلخ و تندی به نام خوکوآت درست می کردند که در مراسم مذهبی و غیره استفاده می شد.

فاتحان اسپانیایی کاکائو را برای نشان دادن به پادشاه و ملکه اسپانیا از آمریکا به اروپا آوردند. خیلی زود این ماده غذایی جزو مواد غذایی اروپا شد.در آن زمان از شکلات تنها در انواع نوشیدنی ها استفاده می شد. تا قرن 17 شکلات در اروپا، ماده غذایی گران قیمتی محسوب می شد که تنها ثروتمندان از آن استفاده می کردند.

در سال 1828 هلندی ها روشی اختراع کردند که چربی دانه کاکائو را می گرفتند و از آن کره کاکائو تهیه می کردند. از باقی مانده کاکائو هم پودر کاکائو تهیه می کردند. با این روش شکلات را قلیایی و مزه تلخ آن را از بین می بردند. از آن زمان شکلات به شکل امروزی تهیه شد.

جوزف فرای اولین کسی که در سال 1847 شکلات های امروزی را عرضه کرد که به راحتی قابل خوردن باشند. جان کدبری در سال 1849 آبنبات شکلاتی را تولید کرد. شکلات در آن زمان تلخ و شیرین بود و ریچارد کدبری اولین کسی بود که شکلات را بصورت جعبه آورد. شیر شکلات قیمت این محصول را پایین آورد چون کاکائو کمتری استفاده می کرد و به دلیل طعم کرم مانند مشتری آن را می خرید.

در سال ۱۸۷۵ شکلات شیری اختراع شد و پس از چهار سال شکلاتی تهیه شد که هنگام تکه کردن می شکست و روی زبان ذوب می‌شد. اواخر قرن 18 این ایده مطرح شد که می توان از شکلات به عنوان شیرینی یا چاشنی دسرها استفاده نمود. اروپایی‌ها اولین کسانی بودند که این کار را ابداع کردند. پس از آن شیرینی فروشی‌های سوییس و دانمارک و ایتالیا نیز از شکلات به عنوان شیرینی استفاده کردند.

در اوایل 1900 آمریکایی‌ها شروع به مخلوط نمودن مواد دیگر در شکلات کردند و در تنسی اولین نوع این مخلوط به نام گو گو کلاسترز مخلوطی از بادام زمینی و کارامل با رویه‌ای از میلک چاکلت به بازار عرضه شد. در همان دوره ماشین آلات صنعتی برای تولید شکلات پیشرفت نمودند، ماشینها قادر بودن شکلات را بسیار سریعتر از کارگران درون کاغذ بپیچند و به همین دلیل قیمت شکلات بسیار ارزانتر شد و مردم معمولی توانایی خرید شکلات را پیدا کردند.

انواع شکلات:

برخی از مهم ترین انواع شکلات عبارتند از:

1. شکلات تلخ:

این شکلات حاوی 100 درصد کاکائو است که 50 تا 58 درصد آن کره کاکائو می باشد این نوع شکلات فاقد هرگونه شکر می باشد مزه آن تلخ و بدون شیرینی است.

2. شکلات شیری:

این نوع شکلات معمولا حدود 35 تا 45 درصد آن را کاکائو، شکر، وانیل یا وانیلین و گاهی لسیتین، شیر یا خامه غلیظ یا خشک تشکیل می دهد و حاوی حداقل 12 درصد جامدات شیری باشد.این نوع شکلات مزه شیرین و ملایم داشته، تلخی آن کمتر از شکلات های نیمه شیرین، شیرین و تلخ است و طعم شیر تازه یا کارامل نیز در آن احساس می شود

3. شکلات نیمه شیرین:

این نوع شکلات حاوی حداقل 35 درصد کاکائو، شکر، وانیل، وانیلین و گاهی لسیتین می باشد. به دلیل نداشتن شیر طعم کرمی چندانی ندارد، مزه این شکلات بین طعم های شکلاتی و شیرین است و تلخی یا اسیدی کمتری دارد.

4.شکلات تلخ و شیرین:

معمولا 70 درصدکاکائو، شکر، وانیل، وانیلین و گاهی لسیتین باشد. شیرینی آن کمتر از شکلات نیمه شیرین است در حالی که تلخی بیشتر داشته و اسیدی تر است

5. شکلات سفید:

این نوع شکلات باید حداقل 20 درصد کره کاکائو و شکر، حداقل 14 درصد جامدات شیری، حداقل 3.5 درصد چربی شیر، لسیتین و وانیل داشته باشد. شکلات سفید جزو دسته شکلات ها به حساب نمی آمد اما در حال حاضر توسط سازمان غذا و دارو به عنوان نوعی شکلات پذیرفته شده است. طعم کرمی دارد و بسیار سریع داخل دهان ذوب می شود. همچنین از آن جا که حاوی هیچ ماده شکلاتی خشکی نیست نسبت به سایر انواع شکلات طعم واضحی ندارد

جمع بندی:

شکلات ها یکی از خوردنی های لذیذ، بی نظیر و بسیار پرطرفدار در سطح جهان می باشند که تاریخچه اختراع شکلات قطعا برای علاقمندان آن جالب و شنیدنی خواهد بود. امیدواریم این مقاله برای شما مفید باشد شما می توانید نظرات و پیشنهادات خود را با ما به اشتراک بگذارید.

با سلام خدمت همراهان گرامی شیرینی سرای تمشک، در این مقاله قصد داریم به بررسی در مورد تاریخچه شیرینی و انواع شیرینی در ایران بپردازیم تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید. به طور کلی هشتم خرداد ماه هر سال به عنوان روز جهانی بیسکوییت و شیرینی پزی شناخته می شود که این خوراکی لذیذ و خوشمزه بر اساس تاریخچه خود در خاورمیانه عمدتا با انواع غلات، شهد، عسل و انواع مغز و آجیل شناخته شده و در مناطق اروپایی و ترکیه نیز بیشتر به عنوان صبحانه مورد استفاده قرار خواهد گرفت.

در این مقاله به بیان مسائل زیر میپردازیم:

-تاریخچه شیرینی در ایران

-انواع شیرینی در ایران

-جمع بندی

.

.

.

تاریخچه شیرینی در ایران:

تاریخچه اولین شیرینی ها به ایران باستان برمیگردد. اگر بخواهیم در مورد تاریخچه شیرینی پزی در ایران باستان صحبت کنیم به نوعی کیک به نام لاویش می رسیم در زمان امپراطوری ایران باستان در قرن هفتم میلادی پخته می شود و محبوبیت زیادی داشت. در زمان هخامنشیان به دلیل دشوار بودن کشت گندم، مهم ترین ماده غذایی که مورد استفاده عموم جو بود. در آن زمان از جو به روش های مختلفی استفاده می شد. یکی از روش های استفاده آن به این صورت بود که جو را نیم کوب می کردند با شیر و انواع میوه مخلوط می کردند و مانند حریره می خوردند. همچنین آن را کاملا آسیاب می کردند و با نان و شیرینی جو میپختند.

در کتب تاریخی آمده زمانی که شاهان هخامنشی می‌خواستند از کاخ تابستانی (شوش) به تخت جمشید یا برعکس بروند خدمه کاخ به قنادان دستور می‌داند که پیش از ورود شاه به کاخ، نان و شیرینی را حاضر کنند. به این ترتیب غذای اصلی مردم در دوران هخامنشی علاوه بر گوشت و نان و سایر غذاهای معمول، شامل انواع شیرینی کلوچه هم بوده است. جالب است بدانید که ایرانیان باستان زنبور عسل پرورش می‌دادند و انجیر و خرما هم جز برنامه غذایی مردم و البته از جمله مواد اساسی برای پختن انواع شیرینی بودند. ایرانیان باستان بز هم پرورش می‌دادند و از شیر آن برای پختن شیرینی و البته درست کردن دوغ و ماست استفاده می‌کردند.

انواع شیرینی در ایران:

شیرینی پزی در تاریخ ایران قدمتی طولانی دارد. پختن شیرنی به مناسبت های مختلف از تولد و عروسی و مراسم ختم گرفته تا مهمانی و دورهمی و حتی یک مهمانی دوستانه عصرگاهی و به جز این‌ها مصرف آن به صورت روزانه با انواع چای و قهوه آن‌قدر اهمیت دارد که هر منطقه‌ای در ایران شیرینی خاص خودش را دارد. برخی از انواع مختلف شیرینی در شهرهای مختلف ایران که صدها سال است پخته می‌شوند عبارتند از:

شیرینی لطیفه محبوب‌ترین و مشهورترین شیرینی در شهرستان نکا استان مازندران است. شیرینی آغوز نون، باب دندون، پیسته کنده، قماق از شیرینی ها معروف مازندران است.

قرابیه تبریزی مشهورترین شیرینی منطقه آذربایجان شرقی و لوزی و شیرینی اتابکی مخصوص قزوینی هاست.

خوزستانی ها انواع کلوچه سنتی را با شیر و شکر می پزند که معمولا لایه های مختلف آن را با خرما پر می شود. حلوا کنجدی و رنگینک خوزستانی با خرما،آرد تفت داده شده با کره یا روغن حیوانی و پودر دارچین مشهور است. در استان بوشهر هم رنگینک خرما و شیرینی پا دراز مشهور است.

یزدی‌ها استاد پخت قطاب، کیک یزدی، باقلوا، پشمک یزدی، حاجی بادام و … هستند.

نان برنجی از جمله قدیمی‌ترین شیرینی‌ها در کرمانشاه است و قدمتی حداقل ۱۵۰ ساله دارد. کرمانشاهی‌ها شیرینی کاک، نان برنجی و نان خرمایی را به بهترین و خوشمزه‌ترین شکل ممکن درست می‌کنند.

مشهورترین شیرینی های شیراز می توان به کاک یا یوخه، تر حلوا، نان قندی، نان برنجی شیراز ، شیرینی فسایی، مسقطی هستند. مسقطی در گذشته در سبدهای کوچک برگ خرما از بندر مسقط به سواحل ایرانی خلیج فارس می آمد و در بندرعباس و لنگه، میناب، بوشهر ساخته می شود.

قزوین شهر شیرینی های سنتی است. پادرازی هم یکی از شیرینی های محلی قزوین و از محبوب‌ترین آنهاست.. پادرازی از ترکیب آرد برنج و شیر و تخم مرغ درست می شود. به آن زنجبیل هم می‌زنند. از مشهورترین شیرینی های قزوینی، باقلوای سه رنگ قزوینی، باقلوا گل رز قزوینی،شیرینی بهشتی، پادرازی، شیرینی نارگیلی،شیرینی نازک، شیرینی نان چرخی، قرابیه، شیرینی توت، گردویی پفکی، نان چای قزوینی، نان قندی و … هستند.

نوقا، لوز، قرابیه، اریس و رشته ختایی در تبریز بسیار مشهورند و شهرت جهانی دارند.

رشته خوشکار، کلوچه فومن، نان پنجره‌ای و شیرینی کاکا کدو حلوایی مشهورترین شیرینی‌های گیلانی‌ها هستند.

سوهان قم شهرت جهانی دارد. حلوایی هم که قمی‌ها با آرد گندم، مالت، شکر و روغن درست می‌کنند و در زمان ناصرالدین شاه نام سوهان بر آن گذاشتند.

شیرینی گز برخلاف تصور عموم که تصور می‌کنند ریشه اصفهانی دارد، شیرینی بومی استان چهار محال و بختیاری است و قدمتی ۴۵۰ ساله دارد. یزدی‌ها، کرمانی‌ها و شیرازی‌ها هم گز را با انواع مغز درست می‌کنند.

اهالی لرستان برساق (ورساق یا بسراق) و قطاب درست می‌کنند.

بشمه یا بیشمه، تاتار چورک و قاتلما شیرینی‌های سنتی ترکمن‌ها هستند.

کلمپه، نان چرخی، نان پر، قطاب کرمانی و حاجی بادوم هم از جمله مشهورترین شیرینی‌های کرمانی‌ها هستند.

تهرانی‌های از زمان‌های قدیم شیرینی‌ خورهای حرفه‌ای بودند. شیرینی شکری، شیرینی گردویی.

در استان البرز مشهورترین شیرینی‌های محلی توتک و اگردک هستند.

نان چای و باقلوای زنجانی در زنجان بسیار محبوب هستند.

باسلوق یا همان راحت الحلقوم سوغات مراغه و ملایر و اراک است و با شیره انگور، نشاسته، مغز بادام یا مغز هسته شیرین زردآلو و ادویه آن را آماده می‌کنند. راحت الحلقوم با همه راحتی‌اش در خوردن، روش تهیه دشواری دارد. فرآیند آماده کردن این شیرینی حدود سه ماه طول می‌کشد و در مراغه معمولا آن را اواسط آذرماه تهیه می‌کنند تا در حدود عید نوروز آماده مصرف شود. باسلوق، نان فطیر و نان قندی شیرینی‌های محبوب و سنتی اراکی‌ها هستند.

حلوا و نقل‌های بیدمشکی ارومیه با انواع مغز و چاشنی‌های معطر شیرینی در مراسم عروسی، عید و آشتی‌کنان پای ثابت شیرینی‌خوری در آذربایجان غربی هستند.

در خراسان جنوبی، بیرجندی‌های استاد درست کردن شیرینی زنجبیلی هستند، مشهدی‌ها شیرینی پا درازی و حلوای گل زرد نیشابوری را استادانه درست می‌کند و اهالی خراسان شمالی با شکر پنیر و آبنبات به استقبال مهمانان خود می‌روند. در سیستان و بلوچستان تجکی، لندو و قتلمه پخته می‌شود.

جمع بندی:

امیدواریم این مقاله برای شما مفید باشد شما می توانید نظرات و پیشنهادات خود را با ما به اشتراک بگذارید.